Ο Πανηγυρικός λόγος του Δημάρχου Μεταμόρφωσης για την Εθνική Επέτειο του “Όχι”
Την αντιπαραβολή μεταξύ της Μικρασιατικής Καταστροφής και του Έπους του ΄40 έκανε στον πανηγυρικό του λόγο για την 28η Οκτωβρίου ο δήμαρχος Μεταμόρφωσης, κ. Μιλτιάδης Καρπέτας, θέλοντας να αναδείξει τις καταστροφικές συνέπειες της διχόνοιας και αντίθετα τα σπουδαία αποτελέσματα της εθνικής ομοψυχίας.
Αναλυτικά, η ομιλία του δημάρχου είχε ως εξής: “Συμπληρώνονται σήμερα 78 χρόνια από τη μεγάλη μέρα της 28ης Οκτωβρίου του ’40.
Αυτή τη μέρα γεννήθηκε το δεύτερο μέγα κεφάλαιο στη Νεοελληνική Ιστορία, εφάμιλλο και αντάξιο του πρώτου, της Επανάστασης του ’21.
Ξεκίνησε με το «ΟΧΙ», που δικαιωματικά πήρε θέση δίπλα στο «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» των Θερμοπυλών και το «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ» του ’21.
Συνεχίστηκε με το Έπος της Πίνδου και της Αλβανίας και ολοκληρώθηκε με το Δίδυμο Έπος της Εθνικής Αντίστασης.
Το ξεκίνημα ήταν εκπληκτικό: Ένας Λαός ενωμένος και ενθουσιώδης, σε μια απίστευτη έξαρση, αντιμετώπισε τον πόλεμο, που ξέσπαγε σαν γιορτή και πανήγυρι. Οι σκηνές και οι εικόνες του ξέφρενου ενθουσιασμού που κυριάρχησε σ’ ολόκληρη τη χώρα, είναι πραγματικά απίστευτες, πρωτοφανείς και μεγαλειώδεις.
«Περνούν μονάδες του στρατού που πηγαίνουν στο μέτωπο,
Οι φαντάροι τραγουδούν, το πλήθος χειροκροτεί και ζητωκραυγάζει.
«Αξίζει να είναι κανείς Έλληνας τις μέρες αυτές»
σημείωνε ο Γιώργος Θεοτοκάς.
Η συνέχεια ήταν περίλαμπρη και δικαίωνε τον παλαΐκό ενθουσιασμό!
Μετά το πρώτο αιφνιδιασμό, ο ελληνικός στρατός πέρασε στην αντεπίθεση.
Σε τρεις εβδομάδες δεν είχε μείνει Ιταλός εισβολέας στο Ελληνικό έδαφος και τα ελληνικά στρατεύματα καταδίωκαν τις Ιταλικές δυνάμεις στα Αλβανικά βουνά, προελαύνοντας ορμητικά στο Αλβανικό έδαφος.
Η ανθρωπότητα ολόκληρη παρακολουθούσε με έκπληξη, θαυμασμό και ελπίδα.
Στρατιώτες νηστικοί, ξυπόλητοι, ρακένδυτοι και με πρησμένα πόδια, έτρεχαν με ενθουσιασμό στα Αλβανικά βουνά, κυνηγώντας τους Ιταλούς με την ιαχή «αέρα-αέρα».
Κι από κοντά οι γυναίκες να κουβαλούν στην πλάτη πυρομαχικά και τρόφιμα για τους μαχητές και επιδέσμους για τους τραυματίες.
Το ημερολόγιο του Ιταλού Ταγματάρχη
Στις 12 Δεκεμβρίου του ’40, Ιταλός ταγματάρχης του Αλβανικού μετώπου, έγραφε στο ημερολόγιό του:
«Οι Έλληνες μας κυνηγούν μέρα και νύχτα. Δεν υπάρχει καμιά ελπίδα.(…) Θα μας πετάξουν στη θάλασσα. Ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι η αγέρωχη εκστρατεία μας κατά της Ελλάδας, θα κατέληγε σε τέτοιο φιάσκο καταισχύνης».
Την καταισχύνη του Ιταλικού Φασισμού ανέλαβε να ξεπλύνει ο Γερμανικός Ναζισμός. Στις 6 Απριλίου του ’41, η Βέρμαχτ διέσπασε τις Ελληνικές γραμμές στη Μακεδονία και μετά τρεις μέρες μπήκε στη Θεσσαλονίκη. Το ζοφερό φάσμα της ήττας και της κατοχής παρέλυε τα πάντα. Και ο Γιώργος Θεοτοκάς αναθυμόταν το Καβαφικό «Περιμένοντας τους Βαρβάρους».
Οι βάρβαροι μπήκαν στην βουβή και έρημη Αθήνα το πρωί της 27ης Απριλίου. Η μακρά νύχτα της σκλαβιάς και της κατοχής άρχιζε.
Αλλά ο αγώνας για την Ελλάδα, δεν είχε τελειώσει. Μέσα από τη πείνα, τη δυστυχία, το θανατικό και τη φρίκη της κατοχής, ξεπήδησε η συγκλονιστική Εθνική Αντίσταση, που αποτελεί τη συνέχεια και την ολοκλήρωση του Έπους. Έπους που ξεκίνησε το ξημέρωμα της 28ης Οκτωβρίου του’ 40 και τελείωσε με την Έπαρση της Γαλανόλευκης στην Ακρόπολη στις 12 Οκτωβρίου.
Σ’ αυτή τη φοβερή τετραετία ο νέος ελληνισμός δοκιμάστηκε, βασανίστηκε, αποδεκατίστηκε. Αλλά στάθηκε γενναίος, υπερήφανος και ανένδοτος στην υπεράσπιση της Ανεξαρτησίας, της Ελευθερίας και της Αξιοπρέπειας.
Η αναγνώριση ήταν ανεπιφύλακτη και καθολική:
«Στο εξής πρέπει να λέμε όχι ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες»,
Είπε, σε ραδιοφωνικό του μήνυμα, ο Ουίνστον Τσώρτσιλ
«Οι Έλληνες εξ όλων των αντιπάλων που με αντιμετώπισαν πολέμησαν με παράτολμο θάρρος και ύψιστη περιφρόνηση προς το θάνατο»,
παραδέχτηκε ο Αδόλφος Χίτλερ
«Όταν νικήσουμε, θα μπούμε στη Βουλγαρία ως τιμωροί στη Γιουγκοσλαβία ως ελευθερωτές και στην Ελλάδα ως προσκυνητές»,
διακήρυξε ο Ιωσήφ Στάλιν
Από την Καταστροφή στο Έπος
Δεκαοχτώ (18) μόλις χρόνια πριν από το έπος του ’40 ο Ελληνισμός είχε υποστεί τη μεγαλύτερη συμφορά της Ιστορίας του: Τη Μικρασιατική καταστροφή.
Τι αλήθεια προκάλεσε την εθνική συμφορά και που οφείλεται το ένδοξο έπος;
Η Μικρασιατική καταστροφή ήταν αποτέλεσμα του Εθνικού Διχασμού. Η εμπάθεια, η μισαλλοδοξία, η τύφλωση, ο φανατισμός και το θανάσιμο μίσος, με τα οποία δηλητηρίασε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας η Βασιλική Παράταξη, οδήγησαν στον όλεθρο και ανατίναξαν την Ελλάδα των πέντε θαλασσών και των δύο Ηπείρων, που κατάφερε να δημιουργήσει ο μέγιστος των Ελλήνων Ηγετών Ελευθέριος Βενιζέλος.
Το Έπος του ’40 θεμελιώθηκε στην ακριβώς αντίθετη πολιτική βάση: Την Εθνική ομοψυχία. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις από τη διωκόμενη κομουνιστική αριστερά, τον εξουδετερωμένο από την Δικτατορία συντηρητικό και φιλελεύθερο δημοκρατικό κόσμο μέχρι την άκρα δεξιά, παραμέρισαν αντιθέσεις, έχθρες, μίση και πάθη και πρόταξαν το χρέος απέναντι στην Ιστορία, την Ελευθερία και την ατομική, συλλογική και Εθνική Αξιοπρέπεια.
Ο Νίκος Ζαχαριάδης, με γράμμα του από το κελί των φυλακών της Κέρκυρας, ζήταγε:
«Να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη, στον πόλεμο αυτό, που διευθύνει η Κυβέρνηση Μεταξά». Η ίδια κυβέρνηση, που τον κρατούσε έγκλειστο στο κολαστήριο της Κέρκυρας.
Ο εξόριστος του Μεταξά συντηρητικός ηγέτης Παναγιώτης Κανελλόπουλος έσπευδε από την εξορία εθελοντής στην πρώτη γραμμή του μετώπου, Πόγραδετς – Κορυτσάς.
Ο ίδιος ο ακροδεξιός δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς είπε πράγματι το μεγάλο «ΟΧΙ».
Στο «Δίχως επιφύλαξη» του Ζαχαριάδη κρύβεται το μεγάλο μυστικό. Και για την υπερηφάνεια του Θεοτοκά και για την ιαχή «αέρα-αέρα» στα βουνά της Αλβανίας και για την καθολική Εθνική Αντίσταση, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΔΕΣ, της ΕΚΚΑ και της ΠΕΑΝ.
Γι΄ αυτές τις μεγάλες στιγμές της Ιστορίας μας, μπορούμε και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι και σε Επετείους, σαν τη σημερινή να αναφωνούμε: «ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ»
«ΖΗΤΩ Ο ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ», ακόμα και όταν σφάλλει.
Και να προσθέσουμε: «Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα», δεν έχει θέση κανένας φασισμός, κανένας ναζισμός, κανένας ολοκληρωτισμός.”