«Μία εθνική μόνον επανάσταση χωρίς την κοινωνική καταξίωσή της είναι μία «φαινομενοφάνεια» που τα «κατεστητά» την επιτρέπουν. Τι θα ‘χαναν; Και η ανεξαρτησία δική τους θα ΄ταν…
…Με το να παριστάνουν την Ελληνική Επανάσταση σαν πράξη εξωελλαδική (το οποίον ότι την παρασκεύασαν οι λόγιοι!) παν να μειώσουν την αυτοδύναμη αξία της για να τους λογαριάζουμε σωτήρες. Το σιναφικό – όλων αυτών- κατεστημένο τους τούς κάνει να μιλάν την ίδια γλώσσα… Ας ξέρουν ότι μας είναι αναξιόπιστοι…
Αλλά το ’21 δεν μίλησε τη γλώσσα τους, δεν βούταε σε καλαμάρια πέννες χήνας. Μίλησε με των καρυοφυλλιών τις ντουφεκιές και με των γιαταγανιών του τις αδράξες…
Αν ο μόνος σκοπός που αξίζει τον κόπο κανείς να γεννηθεί είναι η λευτεριά και μόλις γεννηθεί του την υποθηκεύσουν τα συμφέροντα, τι άλλο του απομένει αν όχι η επανάσταση;»
(Από το βιβλίο του Γιάννη Σκαρίμπα «Το 1821 και η Αλήθεια»)
Για την «Ελπίδα για τη Νέα Ιωνία – Κοινωνική Πλειοψηφία»
Γιώργος Τσοπανίδης