Γράφει ο πρώην δήμαρχος Μεταμόρφωσης, κ. Μιλτιάδης Καρπέτας: ΙΡΑΝ, ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ “ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ’”ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ
Τι έχουν να μοιράσουν Ιράν και Ισραήλ; Απολύτως τίποτα! Τις δύο χώρες χωρίζουν κοντά δύο χιλιάδες χιλιόμετρα και μεταξύ τους παρεμβάλλονται πεντέξι άλλα κράτη και μια θάλασσα.
Κατά κανόνα, άνθρωποι, κοινωνικές ομάδες και κράτη συγκρούονται για συγκεκριμένες διαφορές και αντιτιθέμενα συμφέροντα. Αυτό είναι το λογικό. Υπάρχει, όμως, και το παράλογο, προς το οποίο –κατά τον Ροΐδη- έχει «ακατάσχετον τάσιν», το λογικό ον άνθρωπος. Υπάρχει και το βλακώδες, προς το οποίο έχει επίσης «ακατάσχετον τάσιν», το ευφυές ον άνθρωπος.
Λογικό, παράλογο και βλακώδες, τα τρία ερμηνευτικά κλειδιά των ανθρωπίνων συμπεριφορών.
* * *
Η θανάσιμη έχθρα μεταξύ Ιράν – Ισραήλ: Δεν έχει σχέση με τη λογική. Είναι προϊόν μιας παράλογης και βλακώδους τύφλωσης, που επικράτησε το 1979 και κυριαρχεί έκτοτε στην Τεχεράνη. Μια κλίκα φανατικών μουλάδων, εξανδραπόδισε ένα λαό με λαμπρό παρελθόν και πολιτισμό και τον οδήγησε στο πιο απάνθρωπο και σκοτεινό κεφάλαιο της ιστορίας του.
Στο νοσηρό φαντασιακό της κλίκας, το Ισραήλ -(και η Δύση γενικότερα)- , είναι ο ‘Σατανάς’, που αντιλέγει στην αυθεντία του Προφήτη και αμφισβητεί το «Αλλαχού Ακμπαρ».
Δεν είναι η συμπόνια προς τους Παλαιστίνιους και τα πάθη τους, που συγκινούν και εξοργίζουν τους Αγιατολάδες. Αυτούς τους χρησιμοποιούν, για να επιτύχουν το διακηρυγμένο σκοπό τους: Να σβήσουν το ‘Σατανά’, δηλαδή, το Ισραήλ από το χάρτη. «Θεάρεστος» σκοπός για τους ίδιους αλλά δύσκολο να συμφωνήσει το Ισραήλ.
* * *
Δύσκολο να συμφωνήσει και η Δύση και κάθε νοήμων άνθρωπος. Όσο κι αν διαφωνεί κανείς με τη σκληρότητα του Νετανιάχου και των ακραίων φανατικών του Ισραήλ, δεν μπορεί να αποδεχθεί το στόχο των μουλάδων και μάλιστα για ..θεολογικούς λόγους.
Μόνο πολτοποιημένοι από εμπάθεια και προκατάληψη εγκέφαλοι μπορεί να φωνασκούν για τάχα ελεύθερη Παλαιστίνη «Από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα». (Ελεύθερη Παλαιστίνη από τον Ιορδάνη μέχρι τη Μεσόγειο σημαίνει ολοκληρωτικά εξολόθρευση των Εβραίων, στα πρότυπα του Αδόλφου).
Κι αυτοί δηλώνουν και νομίζουν ότι είναι ‘προοδευτικοί’.
* * *
1979: Οι ‘προοδευτικές’ δυνάμεις υποδέχτηκαν ενθουσιωδώς την επικράτηση του Χομεϊνί, που ανέτρεψε ‘αντιδραστικό’ καθεστώς του Σάχη. Στο γήπεδο του «Σπόρτινγκ» οργανώνεται πανηγυρική εκδήλωση και λαμπρή υποδοχή στον Γκομπζαντέχ, πρώτο Υπουργό Εξωτερικών του ‘επαναστάτη’ Χομεϊνί. Αφελείς και παραπλανημένοι από ιδεοληψίες, επευφημούσαμε και χειροκροτούσαμε βέβαιοι για ένα καλύτερο μέλλον του Ιράν.
Μόλις ο Γκομπζαντεχ επέστρεψε στην Τεχεράνη, ο Χομεϊνί τον απαγχόνισε!
Τον ίδιο σκοταδισμό υπηρετούν παντοειδείς εγχώριοι ‘προοδευτικοί σκοταδιστές’ πότε από νοσηρή μοχθηρία, πότε από τύφλωση και πότε από αφέλεια και ακρισία.