“19η Μαΐου 1919 – Δεν ξεχνάμε τη Γενοκτονία των Ποντίων”
- Ο Δήμος Χαλανδρίου στηρίζει την προσπάθεια για τη διεθνή της αναγνώριση
Ο Δήμος Χαλανδρίου τιμά την ημέρα μνήμης των 353.000 θυμάτων της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, από τους Νεότουρκους του Κεμάλ Ατατούρκ, και στηρίζει την προσπάθεια των ποντιακών σωματείων σε όλο τον κόσμο για τη διεθνή της αναγνώριση.
Τιμά τους Έλληνες του Πόντου που πλήρωσαν με τη ζωή τους και με προσφυγιά την επιχείρηση εθνοκάθαρσης των Νεότουρκων, στις αρχές του 20ου αιώνα, κατάφεραν όμως να ριζώσουν στη νέα πατρίδα, και να συνδιαμορφώσουν, πλουτίζοντας με τις γνώσεις, τις παραδόσεις και την κουλτούρα τους, τη σύγχρονη ελληνική ταυτότητα.
Η απαξίωση, οι διώξεις και οι ρατσιστικές πρακτικές του ελληνικού κράτους που τους οδήγησε σε γκέτο και λοιμοκαθαρτήρια, όπως στην Μακρόνησο και την Καλαμαριά, δεν κατάφερε να εμποδίσει την αποφασιστική τους συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες και την εθνική αντίσταση και την τεράστια συμβολή τους στην μεταπολεμική ανασυγκρότηση.
Στην 106η επέτειο της Γενοκτονίας των Ποντίων, ο Δήμος Χαλανδρίου υψώνει τη φωνή του υπέρ της διεθνούς αναγνώρισης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, στα βήματα της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας είναι έργο Δικαιοσύνης και συμβολή στην ιδέα της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών, μιας και μόνο η γνώση των τραγωδιών του παρελθόντος και των αιτιών της μπορεί να θωρακίσει ένα ειρηνικό μέλλον.
«Είναι χρέος κάθε λαού να κρατά ζωντανή την ιστορική μνήμη και να μην ξεχνά. Είναι χρέος της διεθνούς κοινότητας να αναγνωρίζει και να καταδικάζει ειδεχθή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όπως η γενοκτονία των Ποντίων, των Αρμενίων, των Ασσυρίων και όλου του Ελληνισμού της Μ. Ασίας. Καταδικάζουμε απερίφραστα κάθε πολιτική εθνοκάθαρσης, όπου γης, κάθε πολιτική που αναβιώνει τα εγκλήματα και τον εφιάλτη του ρατσισμού, του εθνικισμού και της φυλετικής καθαρότητας, όπως γίνεται στις μέρες μας στη γη της Παλαιστίνης», σημείωσε ο δήμαρχος Χαλανδρίου Σίμος Ρούσσος.
H 19η Μαΐου 1919, σηματοδοτεί, με την αποβίβαση του Κεμάλ Ατατούρκ στη Σαμψούντα, τη δεύτερη και πιο σκληρή φάση της γενοκτονίας των ποντιακού ελληνισμού. Υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 350.000 Έλληνες, από τους 750.000 που ζούσαν στον Πόντο, εξολοθρεύθηκαν κατά την περίοδο 1916-1923. Ήδη από το 1915, οι Οθωμανοί είχαν προχωρήσει σε εκτοπίσεις πληθυσμού και βίαιη στρατολόγηση των Ελλήνων του Πόντου στα περιβόητα τάγματα εργασίας (αμελέ ταμπουρού).