Το ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. και η Ν. Ιωνία αποχαιρετούν τον Γιάννη Κορίδη
– Αγωνιστής, λογοτέχνης, συγγραφέας και δημιουργός των εκδόσεων “ΙΩΛΚΟΣ”
Η Διοικούσα Επιτροπή Κέντρου Σπουδής και Ανάδειξης Μικρασιατικού Πολιτισμού (ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ.) αποχαιρετά με ανακοίνωσή της τον αγωνιστή άνθρωπο του Πολιτισμού Γιάννη Κορίδη σημειώνοντας: “Έφυγε από κοντά μας στις 7 Ιουνίου 2025, ο ποιητής, ο άνθρωπος, ο αγωνιστής Γιάννης Κορίδης. Ο λογοτέχνης, ο συγγραφέας, ο δημιουργός των εκδόσεων “ΙΩΛΚΟΣ”. Από τα πρώτα μέλη των διοικήσεων του Κέντρου Σπουδής και Ανάδειξης Μικρασιατικού Πολιτισμού (ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ.) δήμου Ν. Ιωνίας από το 2003 έως το 2008, βοήθησε στο δημιουργικό και λογοτεχνικό μέρος της ανάδειξης και μελέτης του Μικρασιατικού Ελληνισμού και Πολιτισμού. Παιδί προσφύγων Μικρασιατών βίωσε από τα παιδικά του χρόνια την αγωνία της επιβίωσης και δημιουργίας.
Δανειζόμαστε βιογραφικά του στοιχεία από την ανακοίνωση του θανάτου από τις εκδόσεις “ΙΩΛΚΟΣ”.
Ο Γιάννης Κορίδης σπούδασε νομικά και φιλολογία, αλλά τον κέρδισε η Δημοσιογραφία.
Εργάστηκε σχεδόν, σε όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά (Ελευθερία, Βήμα, Νέα, Ακρόπολις, Βραδινή, Ημέρα, Ανένδοτος, Ελεύθερος Τύπος, Κέρδος, Ειδήσεις, Ταχυδρόμος, Οικονομικός Ταχυδρόμος, Εποχές, Ελληνίδα, Slim, Ελλάδα) ως ρεπόρτερ, διορθωτής, αρθρογράφος, χρονογράφος, κριτικός βιβλίου κ.λπ.
Ο Γιάννης Κορίδης διετέλεσε διευθυντής του «Υγειονομικού Βήματος», της «Πολιτικής και Οικονομικής Έρευνας» και του «Άλεφ».
Ήταν εκδότης των περιοδικών «Ιωλκός» (όργανο του ομώνυμου εκδοτικού οίκου που ίδρυσε ο ίδιος το 1961), «Συμπόσιο», «Βαλκάνια», «Δίοδος» και «΄Ερευνα». Μέλος της ΕΣΗΕΑ, της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Λαογραφικής Εταιρίας, ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Σμυρναίων και διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Πολιτιστικών Συντακτών.
Συνεργάστηκε με τα κυριότερα λογοτεχνικά περιοδικά και επί πολλά χρόνια έγραφε την κριτική βιβλίου στην οικονομική εφημερίδα «ΙΩΛΚΟΣ».
Ένα από τα αντιπροσωπευτικά του ποιήματα:
ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Τα ποιήματα είναι μαχαίρια και ματώνουν
Όσο περισσότερο τα κρατείς τόσο εκδικούνται
Παραμυθιάζονται μεθούν και τρελαίνονται
Γίνονται πέτρινα αλλάζουν καρδιά
Κατεβαίνουν από βουνά δάση και ποτάμια
Σε πνίγουν μέσα στην ευσπλαχνία τους.
Τα ποιήματα όσο τα κοιτάς αλλάζουν μορφή
Είναι σαν τα κορίτσια τα γυμνόστηθα
Σαν τις ώριμες γυναίκες του πάρκου
Πηγαινοέρχονται από στόμα σε στόμα
Μεθούν και καταβροχθίζουν την άνοιξη.
Τα ποιήματα ανεβαίνουν στον ουρανό
Φτάνουν κατευθείαν στ’ αφτιά του Θεού
Τα παίρνουν οι άγγελοι γεμάτα χαρά
Κι αφού παίξουν μαζί τους τα ξαναστέλνουν στη γη
Ν’ ανοίξουν τα μάτια του νεογέννητου
Να γίνουν ψωμί πάνω στο τραπέζι
Να βγουν στους δρόμους να περπατήσουν
Τα ποιήματα οι ψυχές μας.
(«ΦΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ»
Αχρονολόγητο)
Εκ μέρους της Διοικ. Επιτροπής του ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του!”