“Με το βλέμμα στο μέλλον που περιμένει να καρπίσει από τη σπορά ηρώων όπως η Ηλέκτρα Αποστόλου”
- Εκδήλωση από τις οργανώσεις ΒΔ Αθήνας του ΚΚΕ, της ΚΝΕ και του Παραρτήματος ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ Ηρακλείου Αττικής
Εκδήλωση προς τιμήν της αλύγιστης κομμουνίστριας Ηλέκτρας Αποστόλου διοργάνωσαν το απόγευμα της Πέμπτης, η ΤΕ Βορειοδυτικής Αθήνας του ΚΚΕ, το ΤΣ Βορειοδυτικής Αθήνας της ΚΝΕ και το Παράρτημα ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ Ν. Ηρακλείου.
Η πλατεία σταθμού ΗΣΑΠ Ηρακλείου γέμισε με κόσμο και κόκκινες σημαίες κατά την εκδήλωση στην οποία μίλησε ο Νίκος Σταματόπουλος, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής και Γραμματέας της ΤΕ Βορειοδυτικής Αθήνας του ΚΚΕ.
Χαιρετισμό νωρίτερα απεύθυνε η Μαριάννα Οργεττά, μέλος του Παρατήματος ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ και πρόεδρος της ΠΕΚΑΜ, η οποία στάθηκε στη δράση της Ηλέκτρας από την οργάνωση στην ΟΚΝΕ και στο ΚΚΕ μέχρι τη δολοφονία της από την Ασφάλεια. Ανάμεσα σε άλλα ανέφερε πως «η προσωπικότητα των χιλιάδων αλύγιστων κομμουνιστών, ανάμεσά τους και της Ηλέκτρας, ήταν αποτέλεσμα της ένταξής τους στο ΚΚΕ, όπου οι αρχές και το Πρόγραμμά του καθοδήγησαν όλες τις πτυχές της ζωής τους. Γιατί όπως έλεγε και η Ηλέκτρα “τέτοια έγινα, γιατί τέτοια με έκανε το Κόμμα μου”».
Μετά τις ομιλίες, ακολούθησε δυναμική πορεία με συνθήματα μέχρι το Πολυκέντρο «Ηλέκτρα Αποστόλου», όπου έγινε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο της ηρωίδας κομμουνίστριας.
Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, στεφάνι κατέθεσε ο Πέτρος Αλέπης. Επίσης, στεφάνια κατέθεσαν ο Μιχάλης Χασιώτης, μέλος του Γραφείου της ΤΕ Βορειοδυτικής Αθήνας του ΚΚΕ, η Ελένα Βαρώτση μέλος του Γραφείου του ΤΣ Βορειοδυτικής Αθήνας της ΚΝΕ και εκ μέρους του Παρατήματος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ ο Αγγελος Κορδέλλος.
Η απόδοση τιμής ολοκληρώθηκε με ενός λεπτού σιγή και το σύνθημα «Ούτε σε ξερονήσια, ούτε σε φυλακές ποτέ τους δεν λύγισαν οι κομμουνιστές».
Μελετάμε την πείρα των αγώνων και των θυσιών του λαού μας
Στην ομιλία του, ο Ν. Σταματόπουλος τόνισε πως όσα χρόνια κι αν περάσουν από τη μαρτυρική θυσία της Ηλέκτρα Αποστόλου «οι κομμουνιστές και οι αγωνιστές της περιοχής αυτής, δεν θα σταματήσουμε να διοργανώνουμε αυτές τις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης. Δεν θα σταματήσουμε να τιμάμε τους κομμουνιστές που έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά, για την κοινωνική απελευθέρωση, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Δεν θα σταματήσουμε, γιατί το παράδειγμα της στάσης τους είναι τόσο δυνατό, τόσο φωτεινό, τόσο ηρωικό που όσο το μελετάει κανείς, τόσο περισσότερες απαντήσεις βρίσκει για τα μεγάλα ερωτήματα. Τόσο περισσότερες απαντήσεις βρίσκει για το σήμερα».
«Η Ηλέκτρα δολοφονήθηκε στις 26 Ιουλίου του 1944 έπειτα από φρικτά βασανιστήρια στο κτίριο της Ειδικής Ασφάλειας Αθηνών στην Πλατεία Βικτωρίας από Ελληνες συνεργάτες των ναζί» ανέφερε και εξήγησε πως «ήταν στέλεχος του ΚΚΕ, μέλος της Επιτροπής Πόλης Αθήνας, υπεύθυνη του Τομέα Διαφώτισης. Οπως και όλα τα χιλιάδες στελέχη και μέλη του ΚΚΕ, μπήκε μπροστά στην πάλη του λαού την περίοδο της Κατοχής για να οργανωθεί η αντίσταση στους κατακτητές, για να ηττηθεί ο ιμπεριαλιστικός φασιστικός – ναζιστικός άξονας και να ελευθερωθεί η χώρα μας. Πάλεψε ώστε έπαθλο της νίκης του λαού ενάντια στον φασισμό να είναι μια νέα Ελλάδα χωρίς εκμεταλλευτές και δυνάστες».
Ο Ν. Σταματόπουλος στάθηκε σε μια σειρά ζητήματα και συμπεράσματα που φωτίζει η ιστορική πείρα όπως «ότι η οργανωμένη και αποφασισμένη εργατική τάξη μαζί με τα φτωχά λαϊκά στρώματα έχουν ανυπέρβλητη δύναμη και πως πάντα αυτοί προχωρούν την Ιστορία μπροστά». Αντίστοιχα για τον αγώνα κατά του φασισμού, σημείωσε «ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστούν οι φασίστες είναι με την πάλη του οργανωμένου εργατικού – λαϊκού κινήματος. Με το να μη βρίσκουν τόπο να σταθούν! Με το να μη βρίσκουν έδαφος να χύνουν το δηλητήριό τους! Κι εδώ στο Ηράκλειο, που πότε πότε ξεμυτούν από τις τρύπες τους, και παντού!». «Ο φασισμός αντιμετωπίζεται με στόχευση στο ίδιο το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει», επεσήμανε.
Αναφερόμενος στην όξυνση των ιμπεριαλιστικών πολέμων και προετοιμασιών και αφού ανέδειξε τις συνέπειες που αφορούν καταρχάς τον κίνδυνο των αντιποίνων στη χώρα μας λόγω της εμπλοκής της, τόνισε: «Σε αυτές τις συνθήκες λοιπόν είναι κρίσιμο:Να γίνει υπόθεση όλου του λαού και του κινήματος το σύνθημα “Έξω η Ελλάδα από τον πόλεμο”. Όχι μόνο ως σύνθημα αλλά και στην πράξη με κάθε πρόσφορο τρόπο. Οπως έκαναν, για παράδειγμα, οι λιμενεργάτες με το σωματείο τους, που, για μια ακόμα φορά, μπλόκαραν στο λιμάνι του Πειραιά τη μεταφορά στρατιωτικού υλικού στο κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ.
Να κερδίζει έδαφος μέσα στον λαό η αμφισβήτηση της κυβέρνησης και του αστικού κράτους, το “καμιά εμπιστοσύνη στην πολιτική και τις κινήσεις τους” όπως και για τα υπόλοιπα κόμματα του ευρωατλαντισμού που όλα μαζί πίνουν νερό στον ευρωατλαντικό άξονα και τους σχεδιασμούς του. Ανάπτυξη της μαζικής εργατικής – λαϊκής πάλης για όλα τα κρίσιμα και ζωτικά ζητήματα. Να σπάει η σιγή νεκροταφείου που θέλουν να επιβληθεί. Να ενοχοποιείται με κάθε τρόπο ο καπιταλισμός που γεννά τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τα προσφυγικά – μεταναστευτικά κύματα.(…)
Εμείς ως ΚΚΕ το λέμε καθαρά: Διέξοδος από όλα αυτά υπέρ του λαού υπάρχει στην πάλη για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, με αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, τη διαμόρφωση σχέσεων με όλα τα κράτη και τους λαούς στη βάση του αμοιβαίου οφέλους».
Κλείνοντας την ομιλία του, Ν. Σταματόπουλος υπογράμμισε: «Μελετάμε την πείρα των αγώνων και των θυσιών του λαού μας. Μελετάμε την ηρωική στάση των κομμουνιστών όπως της Ηλέκτρας Αποστόλου. Και διδασκόμαστε. Για το πώς, το πότε, το γιατί.
Γιατί έχουμε στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον. Ένα μέλλον φωτεινό, χωρίς αδικία και εκμετάλλευση, χωρίς πόλεμο και προσφυγιά. Ένα μέλλον όχι μακρινό μα κοντινό αν ο λαός αποφασίσει να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις. Ένα μέλλον που περιμένει να καρπίσει από τη σπορά ηρώων όπως η Ηλέκτρα».