Λαϊκή Συσπείρωση Νέας Ιωνίας: “Σταθερή δουλειά με πλήρη εργασιακά δικαιώματα και μέτρα ασφαλείας, για τους εργαζόμενους του Δήμου”
Στο καθιερωμένο ενημερωτικό δελτίο της Λαϊκής Συσπείρωσης Νέας Ιωνίας για τις παρεμβάσεις της μετά από κάθε Δημοτικό Συμβούλιο ανέφερε σχετικά με αυτό που πραγματοποιήθηκε στις 7 Ιουλίου 2025: “Σταθερή δουλειά με πλήρη εργασιακά δικαιώματα και μέτρα ασφαλείας, κόντρα στη μόνιμη ανασφάλεια και ομηρία για τους εργαζόμενους του Δήμου!
Στο Δημοτικό Συμβούλιο, τη Δευτέρα 7 Ιούλη, η Λαϊκή Συσπείρωση στήριξε το αίτημα των εργαζομένων του Δήμου για σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Κατήγγειλε τον απαράδεκτο μαραθώνιο δικαστικών αποφάσεων, οικονομικής και ψυχολογικής εξουθένωσης, μόνιμης αγωνίας, που υποβάλλονται χιλιάδες συμβασιούχοι, λόγω της πολιτικής όλων των κυβερνήσεων και της σημερινής, που οδήγησε σχεδόν οι μισοί εργαζόμενοι να είναι με ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
Η Λαϊκή Συσπείρωση ανέδειξε το παράδειγμα του Δήμου Καισαριανής, όπου η δημοτική αρχή κατήργησε στην πράξη τον επαίσχυντο νόμο Βορίδη και μονιμοποίησε συμβασιούχους εργαζόμενους. Ανέδειξε πως μόνο ο αγώνας των εργαζομένων μπορεί να φέρει αποτελέσματα και να αποσπάσει κατακτήσεις.
Η Λαϊκή Συσπείρωση, με αφορμή την συζήτηση για τα Μέσα Ατομικής Προστασίας, θύμισε πως ο κλάδος των ΟΤΑ θρηνεί 84 νεκρούς την τελευταία 8ετία, ενώ έχει και 102 βαριά τραυματίες. Άρα, είναι απαράδεκτο να έχουν να δοθούν Μ.Α.Π. σχεδόν 4 χρόνια, να θεωρείται κόστος η ζωή και η ασφάλεια των εργατών και εργατριών.
Η Λαϊκή Συσπείρωση υπερψήφισε πρόταση για κινητοποίηση ενάντια στο κλείσιμο της ΣΑΕΚ (πρώην ΙΕΚ) Νέας Ιωνίας.
Η Λαϊκή Συσπείρωση κατήγγειλε τη δημοτική αρχή για το κατέβασμα του πανό των εργαζομένων που είχε θέμα την αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης. Καμία δικαιολογία, που επικαλέστηκε ο δήμαρχος, δεν μπορεί να σταθεί, την ώρα που μιλάμε για 60.000 νεκρούς, στην πλειοψηφία τους αμάχους και παιδιά από το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ.
Υ.Γ. Στα θέματα της σημερινής (8/7) συνεδρίασης της δημοτικής επιτροπής, η δημοτική αρχή φέρνει ένα ακόμη χαράτσι για τον λαό, το λεγόμενο «τέλος απαλλοτρίωσης». Στην πράξη αυτό σημαίνει παραίτηση από κάθε διεκδίκηση για χρηματοδότηση από το κράτος για χώρους, όπως η πρώην Altec, η ΕΡΙΟΤΕΚ κ.ά. και μετακύλιση του οικονομικού βάρους στα συνήθη θύματα, δηλαδή στη λαϊκή οικογένεια.”