Η ήττα του Τραμπ

Η ήττα του Τραμπ

Δεύτερη φορά, μέσα σε δύο χρόνια, ο δυτικός πολιτισμός πήρε βαθειά ανάσα: Ο Ντόναλντ Τραμπ και η βαριά απειλή που ενσωματώνει, ηττήθηκε για δεύτερη και – κρισιμότερη- φορά, στις ενδιάμεσες εκλογές της 8-11-2022.
Οφείλουμε χάριτες στον Τζο Μπάιντεν, που μπόρεσε να ανταποκριθεί με επάρκεια και αποτελεσματικότητα σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη στροφή της Ιστορίας του δυτικού κόσμου.
Τα πράγματα με τη σειρά:
Στις εκλογές του 2016 στις ΗΠΑ, συνέβη το πρωτοφανές: Ένας αδίστακτος, ανερμάτιστος, αυταρχικός και χυδαίος λαϊκιστής, αναδείχτηκε Πρόεδρος της ηγέτιδας δύναμης του ελεύθερου κόσμου.
Ανάμεσα στους 44 αμερικανούς Προέδρους, που προηγήθηκαν του Ντόναλντ Τραμπ, υπήρξαν μεγάλοι άνδρες, σπουδαίοι οραματιστές αλλά και μέτριοι ή κακοί ηγέτες. Όμως, το φαινόμενο Τράμπ, δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε με τις χειρότερες στιγμές της αμερικανικής ιστορίας.
Το μεγάλο κεκτημένο αυτής της μεγάλης χώρας, ήταν οι ακλόνητες και αδιαμφισβήτητες δημοκρατικές αρχές και αξίες στις οποίες θεμελιώθηκε από την Επανάσταση του 1774.
Η προσήλωση σ’ αυτές ήταν καθολική. Κανένα κόμμα και κανείς ηγέτης , δεν διανοήθηκε ποτέ να τις αμφισβητήσει.
Ύστερα ήρθε ο Τράμπ. Το δηλητηριώδες «άνθος του κακού» που αναπτύχθηκε στο τοξικό περιβάλλον, που διαμόρφωσαν η διαστροφική προσωπικότητα του Ρότζερ Έϊλς και το τηλεοπτικό κανάλι Fox News. Εκεί εκκολάφθηκε, γεννήθηκε και αναπτύχθηκε η πολιτική και ιδεολογική νεοπλασία του Τραμπισμού, που έμελλε να εξελιχθεί σε σοβαρή απειλή για τη Δημοκρατία και τον Δυτικό πολιτισμό.
Τα υλικά και τα μέσα της αντλούνται από τα έγκατα του Ολοκληρωτισμού, στη φασίζουσα εκδοχή του.
-Ανορθολογισμός, να σβήνει την ικανότητα διάκρισης και κρίσης.
– Θεωρίες συνομωσίας, να τυφλώνουν και να εξαγριώνουν.
-Βίαιος και διχαστικός λόγος, να φανατίζει
-Μίσος, εμπάθεια, μοχθηρία, ύβρεις και λάσπη.
– Ψέμα, αλαζονεία, έπαρση και φανφαρονισμός.
-Ασυνάρτητες μεγαλοστομίες περί ιδεωδών.
****
Ελάχιστα γνωστό στην Ελλάδα, το βασικό στήριγμα του Τράμπ, το QANON. (Αν και ο απόηχός του ακούγεται). Μια θεωρία συνομωσίας, κατά την οποία η «ελίτ» της Αμερικής αποτελείται από παιδόφιλους, καβαλιστές και σατανιστές.
Μέσα από τις υπόγειες διεργασίες αυτού του αλλόκοτου κόσμου και με την ευγενική χορηγία του Βλ. Πούτιν, που υποθάλπει κάθε στοιχείο, διαβρωτικό της Δημοκρατίας, εκλέχτηκε πρόεδρος ο Ντ. Τράμπ.
Πήρε το 46, 1% έναντι 48,2% της Χ. Κλίντον, δηλαδή, 2.868.686 λιγότερες ψήφους. Κανείς δεν αμφισβήτησε τη μειοψηφική νίκη του.
Ευτυχώς, την τετραετία Τράμπ, η εξουσιοφρένεια των επιστήθιων φίλων του, Πούτιν και Ερντογάν , δεν είχε ολοκληρωθεί. Και η ανθρωπότητα γλύτωσε από μεγάλες περιπέτειες.
Στις εκλογές του 2020, ο Τζο Μπάιντεν πήρε ποσοστό 51,4% και ο Ντ. Τράμπ 46,9% και 81.269.754 και 74.204.626 ψήφους αντίστοιχα. Ήττα καθαρή και συντριπτική.
Αλλά ο Τράμπ δεν την αποδέχτηκε και κατέφυγε στο «Μεγάλο Ψέμα» και τη θεωρία της συνομωσίας που του έκλεψε, τάχα ,τη νίκη.
Με αυτό το εργαλείο οδήγησε το QANON και τον εξανδραποδισμένο όχλο στο Καπιτώλιο, στις 6 Ιανουαρίου 2021.
Ο Τράμπ έχασε αλλά ο Τραμπισμός επέζησε και επανήλθε απειλητικός στις πρόσφατες ενδιάμεσες εκλογές της 8ης Νοεμβρίου.
Οι προβλέψεις ήταν ζοφερές. Ο διαπρεπής ιστορικός Γιουβάλ Χαράρι, πρόβλεπε το τέλος της αμερικανικής Δημοκρατίας με τις εκλογές του 2024 και την προδιαγραφόμενη επανεκλογή του Τράμπ.
Αλλά το «θαύμα» επαναλήφθηκε: Ο «αδύναμος» Μπάιντεν αναχαίτισε τον επελαύνοντα Τραμπισμό. Τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών, αποτελούν ουσιαστικά συντριβή για τον Τράμπ.
Φυσικά, δεν πρόκειται να το αποδεχτεί. Συνεχίσει να βρυχάται και να απειλεί. Αλλά τώρα ο δρόμος του είναι δύσκολος.
Το Ρεπουμπλικανικό κόμμα, του οποίου ηγήθηκαν άνδρες με την μεγαλοσύνη του Αβραάμ Λίνκολν και το ήθος του Τζον Μακέιν, μπορεί πλέον να απαλλαγεί από τη ρυπογόνο παρουσία του και να τον εκβράσει στον Ολοκληρωτισμό, όπου πραγματικά ανήκει.